Kuroń Jacek
Kuroń Jacek (3.03.1934, Lwów – 17.06.2004, Warszawa), działacz polityczny i społeczny.
W 1949–1953 należał do Związku Młodzieży Polskiej, w latach 1952–1953 był członkiem PZPR. Za krytykę organizacji młodzieżowej został usunięty z obu organizacji. W latach 1956–1964 ponownie członek PZPR. W 1954 r. był współzałożycielem drużyn im. gen. Karola Świerczewskiego („Waltera”), tzw. walterowców, zwanych także czerwonymi harcerzami. W 1956 r. był współzałożycielem Hufca Walterowskiego w Związku Harcerstwa Polskiego, rozwiązanego w 1961 r. za krytykę rzeczywistości PRL. W 1956 r. był jednym ze współzałożycieli Związku Młodzieży Socjalistycznej na Uniwersytecie Warszawskim. Na przełomie 1956/1957 był członkiem Rewolucyjnego Związku Młodzieży, w latach 1962–1963 członkiem działającego na UW Klubu Dyskusyjnego. W lipcu 1965 r. razem z Karolem Modzelewski napisał List otwarty do członków PZPR, w którym przedstawił konflikt między robotnikami a wyższym aparatem partyjnym i państwowym oraz nakreślił wizję ustroju, którego najistotniejszym elementem byłyby rządy rad robotniczych. Został za to ponownie usunięty z PZPR i więziony w latach 1965–1967 za nielegalny kolportaż ww. Listu. W 1968 r. uczestniczył w protestach przeciw zdjęciu Dziadów Adam Mickiewicza w reżyserii Kazimierza Dejmka z repertuaru Teatru Narodowego. Stał się wówczas jednym z głównych obiektów ataków prasy. 8 marca został aresztowany i skazany w styczniu 1969 r. w procesie tzw. inspiratorów wydarzeń marcowych na trzy i pół roku więzienia. Został zwolniony warunkowo we wrześniu 1971 roku.
Treść hasła została przygotowana przez dr Martynę Rusiniak-Karwat
na podstawie materiałów źródłowych PWN